Patriotycznie...

Oto moje wiersze patriotyczne...

Wojna

Odkąd wojna wybuchła tak jak dynamit
Odtąd ludzie ginęli wnet tysiącami
Odtąd Niemcy męczyli Polaków zażarcie
Szykowało się batalionów natarcie
Ziemia zalana i krwią Polską żyzna
Liczył się tylko Bóg, Honor, Ojczyzna
Polacy przeżywali i przechodzili przez (kres)
Wielką Niemiecką brutalną rzeź
Polak Polaka germanom wydawał
I zagrożona była Warszawa
Mieli właśnie zaatakować centrum
Lecz mieliśmy dużo ,,morderczego sprzętu”
Wykonaliśmy rozkaz – ostateczny strzał
Z wielkich i Polskich zabójczych dział
Wszędzie gdzie szwaby była pożoga
W miłości do Boga i w nienawiści do wroga
Cała ta wojna zmieniała się
W Polsko-Niemiecką przelaną krew
Teraz zostały już tylko wspomnienia
O tych co domem jest robacza ziemia
To oni dla nas kilometry przebrnęli
Dla nas walczyli i dla nas zginęli
Poszli do nieba, nie wrócą już
Pozostał po nich tylko proch i kurz
Lecz na zawsze pozostaną w sercu naszym
Nasi walecznie żołnierze Polacy!

------------------------------------------------------

Żołnierz

Do ostatniej kropli krwi
Do ostatnich godzin życia
Chociaż co dzień mi się śni
Widok grobowego znicza
Będę bronił swoją twierdzę
To jest moje Westerplatte!
Coraz szybciej bije serce
Chyba zaraz z bólu padnę!
Może jeszcze jest nadzieja
Może jeszcze szansa jakaś
Słychać głosy: ,,Ognia! Strzelać!”
Mój wzrok pada na Polaka
Który biegnie mimo strzałów
Mógłby tak przez cały dzień
Krzyczy głośno: ,,Za nasz naród!”
Widzę czerń. Wielką czerń.
Tak musiało już się zdarzyć
Musiał kiedyś przyjść ten czas
Teraz można tylko marzyć
Lecz już płomień świecy zgasł.

Jestem legendą...

Pierwszy jest dobry, drugi natomiast bardziej mi się podoba. Nie wiem czemu ale tematyka pierwszego jakoś mi nie podchodzi, trzeba by żyć w tamtych czasach aby pisać o tym wiersze, gramatycznie jest ok. Daję 8/10

Pozdrawiam Smile